Mumlar

“Benim peçemi hiç bir ölümlü kaldıramamıştır.” demişti mumların kraliçesi İsis.

Mumlar binlerce yıldır kullanılan sessiz ve titrek bir ışık kaynağı. Ve ayrıca kozmetik. Eski Mısır’dan kalma bir papirusta bu tarif verilmekte: Balmumu eritilip yağ ve sütle karıştırılıyor. Bu karışım ışık kaynağı olması, kırışıklıkları gidermesi ve peruklarda kullanılması için veriliyor.

Ay (Isis) Boğa burcunun (güzellik ve dayanıklılık, ayrıca koruma) yücelim yöneticisi. Ayrıca bir ışık kaynağı olarak yüce gönüllü Aslan’a yansıyor. Balmumu ile kapladıkları her şeyin yaşam gücünü (Aslan) koruduğuna inanıyorlardı. Hatta balmumunu kavrulmuş papirüs tohumu ile karıştırıp muska olarak da yanlarında taşırlardı. 

Mısır ezoterisinde ayrıca sadece yaşamı korumak ön plana çıksa da, kötü niyetle de kullanıldı mumlar. Yaşam gücünü, ışığı koruyanı sembolize ettiği için mumdan yapılan ve birisini sembolize eden figürlere bakır iğneler saplanırdı ölsün diye. Buradaki gizem Venüs ‘ün (bakır) Boğa burcunun yöneticisi olmasıydı ve artık Ay o sularda hoş karşılanmıyordu.

Mısırlılar bu Boğa-Aslan antisciası, yaşamı koruma bilgisi konusunda o kadar ileri gitmişlerdi ki heykeltraşlara “Yaşamı Koruyan Kişi” ünvanı vermişlerdir. Bugün eski Mısır heykellerinin son raddede mumla kaplandığına dair kanıtlar var. Üstelik heykelcilik (Boğa) tam bir realizm/doğallık/natüralizm (Boğa) gerektiriyordu (Özellikle Akhaneton). Ve bu realizmi de mumla elde edebiliyordu. Firavunların maskelerinde yaralardan yüzde bulunan tüylere kadar şaşırtıcı gerçeklik ve kusurlar mumun eseriydi.