Kuyruklu yıldızlar, sırf birkaç kilometre büyüklüğünde olan, asıl şekilde uçucu buzlardan oluşan Güneş Sistemi küçük gökcisimleridir. epey bir çok dışmerkezli yörüngeleri bulunmakta. genellikle günberileri iç gezegenlerin yörüngeleri yakınında, günöteleri de Plüton’un ötesindedir.
Bir kuyruklu yıldız iç Güneş Sistemi’ne girdiğinde Güneş’e yakınlığı sebebi ile buzdan yüzeyleri süblimleşerek iyonize olur ve çıplak gözle görülebilen gaz ve tozdan oluşan uzun kuyruklu yıldız saçını (koma) oluşturur.
Hale-Bopp kuyruklu yıldızı
Kısa periyotlu kuyruklu yıldızlar iki sima yıldan az süren yörüngelere sahiptir. Uzun periyotlu kuyruklu yıldızların yörüngesi binlerce sene sürer. Kısa periyotlu kuyruklu yıldızların Kuiper kuşağında, duruma-Bopp kuyruklu yıldızı benzeri uzun periyotlu kuyruklu yıldızların da Oort bulutunda doğduklarına inanılır. Kreutz grubu benzeri çok sayıda kuyruklu yıldız grubu tek bir ana kuyruklu yıldızın parçalanmasıyla oluşmuştur. Hiperbolik yörüngeye sahip bazı kuyruklu yıldızlar Güneş Sistemi dışından gelmiş olabilmektedir ancak bunların yörüngelerini belirlemek yoğun şekilde zordur Uçucu bileşenlerinin çoğu Güneş’e yaklaştıklarında oluşan ısınma itibarı ile bundan sonra tamamen kaybolmuş olan eski kuyruklu yıldızlar sık şekilde asteroit şekilde sınıflandırılır.Centaurlar
Centaurlar, Jüpiter ile Neptün arasındaki bölgede yörüngede olan, 9 ile 30 AB uzaklıkta bulunan, buzdan oluşan kuyruklu yıldız benzeri gökcisimleridir. bilinen en büyük centaur 10199 Chariklo’nun çapı 200 ile 250 km arasındadır. ilk keşfedilen centaur 2060 Chiron kuyruklu yıldız olarak adlandırılmıştır sebebi ise Güneş’e yaklaştıkça kuyruklu yıldızlar gibi bir kuyruk oluşturur. Bazı gökbilimciler centaurları içeri doğru saçılmış Kuiper kuşağı gökcisimleri olarak sınıflandırır.
356
previous post